Վիլյամ Սարոյան, ԲԱՐԻ ՀՍԿԱՆ

Վիլյամ Սարոյան

1. Ես հայերեն չեմ գրում, բայց աշխարհին նայում եմ հայերեն։

1. Ափսոս, որ չեն հորինել այնպիսի մի մրցանակ այն գրողների համար, ովքեր կարողանում են խուսափել աշխարհին ևս մեկ անպետք գիրք նվիրելու գայթակղությունից:

1. Հայերենը հայուն խորհուրդն է:

1. Երբեմն ես մտածում եմ, որ հարուստ մարդիկ պատկանում են բոլորովին մեկ այլ ազգության, անկախ այն բանից, թե ինչ ազգություն ունի նրանցից յուրաքանչյուրը։

1. Ինչքան շատ ենք սպասում, այնքան ավելի քիչ բան պիտի ակնկալենք:

1. Յուրաքանչյուրը, ով երբևէ ճաշակել է տխրությունը, չունի տարիք:

1. Սերն անմահ է և անմահություն է տալիս այն ամենին, ինչ մեզ շրջապատում է: Իսկ ատելությունը րոպե առ րոպե մահանում է:

1. Ամենուր բարին փնտրիր, իսկ գտնելով` ի ցույց դիր աշխարհին, և թող նա ազատ և հպարտ լինի:

1. Հայոց լեզվի ուսուցումը հավատքի հարց է:

1. Աղոթքը դա օվկիանոս է, որը դառնում է ավելի ընդարձակ, ինչքան ավելի հեռու ես լողում նրա մեջ:

1. Առաջ ես մտածում էի, որ մարդն այլևս չի լացում, երբ մեծանում է, բայց պարզվեց, որ հենց այդ ժամանակ է նա սկսում լացել` հասկանալով, թե ինչ է կատարվում աշխարհում:

1. Ամեն ճիշտ բան անմահ է։

1. Դուք ինձի պես ուրիշ տեղ ծնած չեք, դուք հայրենիք  ծնած եք։ Ձեր բախտ հիմա չեք կրնաք հասկանալ, հետո պիտի  հասկանք… Ձեզմե շատեր պիտի այցելեն ամբողջ աշխարհ, պիտի տեսնեն շատ  գեղեցիկ ու անուշ տեղեր ու պիտի  հասկանան, որ ավելի  գեղեցիկ ու  անուշ տեղ չկա, քան  հայրենիքը:

1. Ես հայ եմ, և դուք գիտեք, թե ինչ դժվարին և միանգամանյան ինչ հրաշալի բան է այդ: