Վարվեցողության կանոններ

1. Հոգատարություն : Բոլոր լավ  սովորությունների հիմքը` հոգատարությունն է – հոգ տանել, որպեսզի մարդիկ չխանգարեն մեկը մյուսին, որպեսզի բոլորը իրենց լավ զգան:

Հոգատարությունը մեկի նկատմամբ ցուցաբերվող ուշադրություն՝ սրտացավություն:

1. ազնվություն Եթե ցանկանում ես ամբողջ կյանքում երջանիկ լինել, ազնիվ մարդ եղիր: Աշխարհում ազնիվ մարդուց հիանալի բան չկա:

2. արդարամտությունբ արդարադատությունը հարգանքն է ուրիշների հանդեպ:

5 ընկերասիրություն Նա, ով հավատարիմ ընկեր ունի, կարող է հաշվել, որ ինքը երկու հոգի է։

1. ներողամտությունԱմենից շատ ներողամտություն ցուցաբերում է նա, ով իր հանդեպ ոչ մի ներողամտություն չի պահանջում:

2. սեր Ոսկե կանոնը

Ծեր մի իմաստուն մի քանի աշակերտ ուներ։ Այդ աշակերտներից մեկին իմաստունը հատկապես առանձնացնում էր մնացածներից, գովում էր նրան և օրինակ էր բերում մնացածների առջև։ Մնացած աշակերտները մի օր հավաքվեցին և Ուսուցչին հարցրին, թե ինչու է նա այդպես գովում և բարձրացնում այդ աշակերտին իրենց առջև։ Ուսուցիչը խոստացավ, որ հաջորդ օրը նրանք իրենք կհասկանան դա։ Հաջորդ առավոտյան ուսուցիչը աղավնիներով մի զամբյուղ բերեց իր հետ։ Աշակերտներից յուրաքանչյուրին մեկական աղավնի տալով, նա հրահանգեց, որ աշակերներից յուրաքանչյուրը սպանի իր աղվանուն, բայց պայմանով, որ դա ոչ ոք չտեսնի։ Աշակերտները ցրվեցին, որպեսզի կատարեն առաջադրանքը։
Կեսօրին բոլոր աշակերտները, բացի այն մեկից՝ լավագույնից, վերադարձան և Ուսուցչին պատմեցին, թե ինչպես են գործը կատարել։ Նրանք բոլորը ծածուկ տեղեր էին գտել, որպեսզի ոչ ոք չտեսնի, և այնտեղ կյանքից զրկել էին իրենց թռչուններին։
Լավագույն աշակերտը վերադարձավ միայն երեկոյան։ Նա կենդանի աղավնուն հետ էր բերել.
_ Ուսուցի’չ,_ ասաց նա,_ ես չեմ կատարել քո հանձնարարությունը։
_ Ինչո՞ւ,_ հարցրեց Ուսուցիչը։
_ Որովհետև բոլոր ծածուկ և ամայի տեղերում, այնուամենայնիվ, մի մարդ մշտապես հետևում ու տեսնում էր, թե ինչ է կատարվում։
_ Եվ ո՞վ էր այդ մարդը,_ հարցրեց Ուսուցիչը։
_ Ես ինքս, Ուսուցիչ։
Եվ այդ ժամանակ մնացած աշակերտները հասկացան իրենց սխալը և ամաչեցին։
Եթե դու մտադիր ես ինչ-որ վատ կամ ամոթալի գործողություն կատարել, ապա մի’ մխիթարվիր նրանով, որ դա ոչ ոք չի տեսնում։ Հիշիր, որ մեկ մարդ մշտապես ներկա է և ամեն ինչ տեսնում է։ Եվ այդ մարդը դու ես։

Մի անգամ մարդկային բոլոր զգացմունքներն ու բնավորության գծերը մի տեղ էին հավաքվել: 
-Եկեք պահմտոցի խաղանք, - ասաց Խենթությունը:
 Ճշմարտությունը չթաքնվեց «Միևնույն է կգտնեն ինձ»:
 Սուտը թաքնվեց ծիածանի մեջ:
 Իրականությունը օվկիանոսում:
 Ալարկոտությունը ամենամոտ տեղում:
 Ազատությունը քամու հետևում թաքնվեց:
 Բարությունը անընդհատ ուրիշին էր զիջում իր տեղը:
 Հավատը երկինք բարձրացավ:
                                                   Նախանձը ճառագայթի մեջ թաքնվեց:
Սերը ուր գնաց, ամեն տեղ արդեն զբաղեցրած էր... : Վերջում մի սիրուն վարդ տեսավ ու վարդի մեջ թաքնվեց: 
Խենթությունը սկսեց փնտրել բոլոր զգացմունքները և գտավ բոլորին, բացի սիրուց: Վերջում սիրուն վարդը թեքեց ու ճիչ լսվեց..: Վարդի փշերը սիրո աչքն էին մտել և նա կուրացավ...: Դրանից հետո խենթությունը կուրացած սիրո ձեռքը բռնած է քայլում…: Այստեղից հետևություն` եղեք զգոն, ուշիմ և ամեն քայլ կատարելուց նախ կշրադատեք,ա ապա նոր գործի անցեք: Իսկ բարությունն ու սերը ամենավեհ զգացմունքներն են, որը երբեք շատ չի լինում: Եղեք բարի միմյանց նկատմամբ:  Բարին է առաջնորդել մեզ հազարամյակներ շարունակ: