Колобок Tortula
Vivebat olim vetulus cum sua vetula.
Semel inquit vetulus vetulam: “Coque tortulam, vetula!’
Molit vetula frumentum, subegit farina et coxit tortulam.
Posuit vetula tortulam apud fenesram ut refrigeretur.
Tortula iacebat, iacebat et subito volvit.
A fenestra in sedile, ab sedili in solum, deinde ad ianuam,
super limen in via et volvit via protinus.
Volvet tortula.
Lepus obviat et dicet:
“O, bonam tortulam! Te comedero.”
“Lepe, noli me edere! Canticium bellum te cantavero: Sum tortula bella, de farina facta et in furno cocta. Fugi a vetulo, a vetula fugi. Et a te, Lepe, eo magis fugero!”
Cantavit tortula et evolvit se a lepo.
Volvet tortula.
Lupus obviat et dicet:
“O, bonam tortulam! Te comedero.”
“Lupe, noli me edere! Canticium bellum te cantavero. Sum tortula bella, de farina facta et in furno cocta. Fugi a vetulo, a vetula fugi. Fugi a lepo. Et a te, Lupe, eo magis fugero!”
Cantavit tortula et evolvit se a lupo.
Volvet tortula.
Ursus obviat et dicet:
“O, bonam tortulam! Te comedero.”
“Urse, noli me edere! Canticium bellum te cantavero. Sum tortula bella, de farina facta et in furno cocta. Fugi a vetulo, a vetula fugi. Fugi a lepo, fugi a lupo. Et a te, Urse, eo magis fugero!”
Cantavit tortula et evolvit se ab urso.
Volvet tortula.
Vulpes obviat et dicet:
“O, bonam tortulam! Te comedero.”
“Vulpe, noli me edere! Canticium bellum te cantavero. Sum tortula bella, de farina facta et in furno cocta. Fugi a vetulo, a vetula fugi. Fugi a lepo, fugi a lupo, fugi a urso Et a te, Vulpe, eo magis fugero!”
Cantavit tortula et vulpes dicet:
“Canticium tuum bellum est, sed audio male.
Sede super nasum meum et canta denuo!”
Sedit tortula super nasum vulpis et iterum canticium cantavit.
Vulpes dicet:
“Canticium tuum bellum est, sed iterum audio male.
Sede super linguam meam et canta denuo!”
Sedit tortula super linguam vulpis et vulpes eam statim comedit.