ՀԱՅ ԵՐԳԻ ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ
ՄԻՋՈՑԱՌՈՒՄ
Բեմականացում՝
Ալենուշներ, միգանուշներ-պար
Հնչում է Կոմիտասի կատարմամբ երգը, բեմ է դուրս գալիս երգչախումբը
Հ1-Ջուլիետա
- Հազար ութ հարյուր վաթսունինն թվին
Հայոց այգիներն ի՞նչ պտուղ տվին,
Հայոց արտերում ի՞նչ բերք է հասել,-
Դժվար էասել:
Հ2- Արթուր Սակայն այդ թվին Մայր Հայաստանի
Արգանդը եղավ սրբորեն բեղուն:
Մի մանուկ ծնվեց Լոռվա Դսեղում...
Նա հետո պիտի դառնա պատանի,
Եվ երիտասարդ, եւ այր իմաստուն,
Անբախտ մարոյին լացով սպանի,
Մեր հառաչանքը հասցնի աստծուն
Հ3- Միեւնույն թվին, Լոռուց շատ հեռու՝
Անատոլուի խավար խորքերում
Մեկ ուրիշ մանուկ լույս աշխարհ եկավ:
Մինչ հայրը նրա՝ Գեւոն կոշկակար,
Գոգնոցը հանեց, արխալուղ հագավ,
Հարեւան-դրկից՝ մի-մի շիշօղով՝
Նրա տուն մտան՝ աչքալուսանքի:
Հ4- Կոմիտասը՝ Սողոմոն Սողոմոնյանը, ծնվել է 1869թ. Անատոլիայի Քյոթահիա կամ Կուտինա քաղաքում: Հայրը՝ Գեւորգ Սողոմոնյանը կոշկակար էր, կարողանում էր հիանալի երգեր հորինել, մայրը՝ Թագուհի հովհաննիսյանը, ուներ կլկլան, անուշ ձայն: Ծնողները Կուտինա էին գաղ-թել պատմական Հայաստանի Գողթն գավառի Ցղնա գյուղից:
Հ1- Մանուկ Սողոմոնը 1տարեկան էր, երբ մայրը մահացավ, սակայն նա 10 տարեկան էլ չկար, երբ իր երկրային կյանքին հրաժեշտ տվեց հայրը՝ կոշկակար Գեւոն:
Հ2- Իր ժողովրդի զավակն իսկական
Ժողովրդի պես ինքն էլ որբ մնաց.
Նա նույնիսկ չկար եւ մի տարեկան,
Երբ... մայրը գնաց:
Գեթ հայրը մնար...
Բայց հայրն էլ գնաց,
Երբ որդին չկար տասը տարեկան:
Իր ժողովրդի զավակն իսկական՝
Ժողովրդի պես նա որբուկ մնաց:
Նա մնաց անտուն, մնաց բնավեր
Հ3- Շուրջ 2 տարի թափառեց Կուտինայի փողոցներում, երգեց մարդկանց համար, երգեց իր համար, նրա զրնգուն ու անուշ մանկական ձայնը գերում էր բոլորին, ծնողներից ժառանգած միակ հարստությունը՝ կլկլան ձայնը նրան հետագայում պիտի Էջմիածին հասցներ:
- Տոսյա-խումբ
Հ4- Քյոթահիայի վարդապետ տեր Դերձակյանը պետք է մեկներ Էջմիածին: Կաթողիկոսի պատվերով իր հետ պետք է մի ձայնեղ որբ տղա տաներ՝ ճեմարանում ուսանելու համար: Նա իր հետ տանում է 12- ամյա Սողոմո- նին:
Վահե-8- Ութսունմեկ թիվ: Վաղարշապատ: Էջմիածին:
Միրգ ու փոշի: Անխիղճ արեւ:
Շողամրցում Մասիսների, Արագածի:
Սրբագործված հին-հին քարեր:
ԵՎ Մայր Արաքս: ԵՎ Մայր Տաճար:
Տաճարի շուրջ՝ սուրբ-սուրբ վանքեր,
Հնչող,
Շնչող,
Կանչող զանգեր...
Էմմա-8- Ամենքն՝ իրար մոտիկ-մոտիկ,
Իսկ նա՝ անվերջ մեն ու մենակ
Թե զարնեին սրտին դանակ՝
Մի պուտ արուն դուրս չէր հոսի:
Ո՞նց չմնա նա մեկուսի,
Ո՞նց խառնվի, ասի-խոսի,
Թե... հայերեն վատ է խոսում:
Էմմա-9- Եվ նա սկըսեց... թուրքերեն երգել:
Մանկական ձայնը՝ սկզբում կերկեր,
Վայրկյաններ հետոինքն իրեն գտավ,
Հունի մեջ մտավ
Ու գնա~ց- գնա~ց:
Կաթողիկոսը մթանգնեց, մնաց
Առաջի՛ն անգամ,
Առաջի՛ն անգամ
Ա՛ստ Վեհարանի հին պատերի մեջ,
Սրբապղծորեն թուրք երգ է մխում...
Ջուլիետա-6- Իսկ մանկան ե~րգը...թա՛փ առավ գնաց:
Գնա՛ց-բարձրացա~վ
Եկա~վ, ցածրացա՛վ
Քարեքար ընկավ, պատեպատ խփվեց,
ԵՎ հետո՝ կրկին պոկվեց ու գնա~ց
Բառե՛րը... եղուկ: Իսկ ձա՛յնը... զուլա~լ
Այդպես լեռնային վտակն է կարող
Քարերի վրա ծիծաղել ու լալ:
Կաթողիկոսը մի պահ մոռացավ,
Թե ինքը որտե՞ղ եւ ի՞նչ է անում
Մինչդեռ աչքերի թացն ավելացավ,
Փղձկացող Վեհը հազիվ բարբառեց.
Ու ձայնը մարեց:
Հ1- 20 ձայնեղ տղաներից Սողոմոնը ընտրվեց որպես ճեմարանի սան:
Ուսումնառության տարիներին տարվում է ժողովրդական երգերով: Իր հուշերում Հր. Աճառյանը գրում է. -Նելլի
Հ2- 1893 թ. ավարտում էճեմարանի դասընթացը: Խրիմյան կաթողիկոսը հատուկ կոնդակով նրան աբեղայի աստիճան է տալիս եւ շնորհում 7-րդ դարի բանաստեղծ, շարականների հեղինակ Կոմիտաս կաթողիկոսի անունը : Սողոմոնին նշանակում են ճեմարանի երաժշտության դասատու՝ Կարա-Մուրզայի փոխարեն: 1895 թ. ձեռնադրվում է վարդապետ :
Հ3- Նույն թվականին մեկնումէ Թիֆլիս՝ երաժշտական ուսումնարանում ուսանելու: Թիֆլիսում հանդիպում է կոմպոզիտոր մակար Եկմալյանին, ում մոտ յուրացնում է հարմոնիայի դասընթացը: Կաթողիկոսի բարեխոսու-թյամբ և հայտնի արդյունաբերող Ալ. Մանթաշյանի հովանա վորությամբ մեկնում է Բեռլին, ուր Ռիխարդ Շմիդտի մոտ երաժշտություն է ուսումնասիրում:
Հ4- 1910թ. վերադառնալով Էջմիածին՝ ձեռնամուխ է լինում էպոսի երաժշտական տարբերակը ստեղծելուն:Սակայն նրա այս և մյուս մտահղացումները անկատար են մնում: Նրա շուրջ ծայր առած թշնա- մանքը գնալով ավելի ու ավելի ակներև էր դառնում: Կյանքն էջմիածնում անտանելի է դառնում: Անսքող հալածանքի պատճառով Կ-ը կաթողիկոսին նամակ է գրում, որով խնդրում է իրեն ազատ արձակել, թույլ տալ հանգիստ ապրել և աշխատել Սևանա կղզում: Սակայն նրա խնդրանքըանհետևանք է մնում:
1910 թ. Կ-ը ստիպված թողնում է Էջմիածինը և մեկնում Պոլիս:
- Անահիտ, էմմա 8, Սվետլանա
Հ1- Իզուր էր կարծում Կ-ը, թե Պոլսում կկարողանա իրականացնել այն վսեմ գաղափարները, մտմտում էր այսքան տարի: Նա կարծում էր, թե Պոլսում հնարավոր կլինի հիմնադրել հայկակա ն կոնսերվատորիա, սա- կայն ինչպես նա է գրում իր հուշերում.:
Նա թևաթափ չի լինում, ստեղծում է մի բազմամարդ խառը երգչախումբ, որին տալիս է անունը:
Ձայնագրության ունկնդրում՝ Կ-ի կատարմամբ
-Նելլի, Վազգեն,Թելման
Հ2- Կոմիտասն իր երազած հանգիստը Պոլիսում նույնպես չգտավ: Նա գրել է.:
13-ի ամռանը մեկնում է Էջմիածին, սակայն Էջմիածնի դռները առհավետ փակ էին նրա առաջ: Նա դարձավ մերժված, իր երգած կռունկի նման անօթևան թափառական: Եվ այսքանից հետո ի~նչ ուժով, ի~նչ ներշնչանքով էրերգում:
Հ3- Շրջագայում է Թուրքիայի, Եգիպտոսի խոշորագույն քաղաքներով՝ ճանապարհին հավաքելով և գրի առնելով հայ երգարվեստի լավագույն նմուշներ: Այնուհետև մեկնում է գերմանիա, որտեղ դասախոսություններ է կարդում Բեռլինի և Լայպցիգի համալսարաններում: Մասնակցում է Համաշխարհային երաժշտական կոնգրեսին: Նույն թվականին տպագրում է իր 2 ժողովածուները՝ վերնագրով:
Մենապար-- Անահիտ
Հ4- Սկսվում է Առաջին համաշխարհային պատերազմը: այդ աղետի հետ էր կապված նաև այն, որ անժամանակ ողբերգականորեն ընդհատվեց նրա բուռն գործունեությունը: 1915թ. ապրիլի 11-ին Սիամանթոյի, Վարուժանի, Զոհրապի և մյուսների հետ ձերբակալվեց նաև մեծն Կոմիտասը: Խոշտան- գումներով ուղեկցվող բանտարկությունից հետո, աքսորվում է Անատոլիայի խորքերը:
Հ1- Այստեղ նա ականատեսն է դառնում հայ ժողովրդի անպատմելի և գազանային բնաջնջմանը: Նրա աչքերի առաջ տանջամահ են արվում և սպանվում իր ընկերները: Ու թեև ազդեցիկ մարդկանց միջնորդությամբ վե- րադառնում է Պոլիս, բայց վերապրած սարսափներն անջնջելի հետք են թողնում նրա հոգեկան աշխարհի վրա:
Հ2- Սկսում են ի հայտ գալ բուռն զարգացող հոգեկան հիվանդության նա-խանշաններ: 1916-ի աշնանը Կոմիտասին տեղափոխում են հոգեբուժարան, իսկ 1919թ. անբուժելի վիճակում տեղափոխում Փարիզ:
Այսպես , հոգեբուժարանի 4 պատերի մեջ, գրեթե 20 տարի անընդհատ իր օրերն է անցկացնում հայ երաժշտության հանճարեղ Մեծը:
Հ3- 1935 թ. հոկտեմբերի 22- ին մեծն Կոմիտասը Փարիզում կնքեց իր մահկանացուն: Նրա կյանքը ողբերգականորեն ընդհատվեց իր ստեղ-ծագործական ուժերի և մղումների ամենածաղկուն շրջանում: 1936թ. գար-նանը մեծ արվեստագետի աճյունը տեղափոծվում է Սովետական Հայաս-տան և հողին հանձնվում Երևանում՝ արվեստների գործիչների պանթեո-նում, որը հետագայում վերանվանվում է նրա անվամբ:
- Նելլի,
Էմմա 8- Դու~- Վարդապե՞տ:
Դու Ամենայն Հայոց Երգի Վեհափառն ես,
Դու՝ մեր երգի Մեսրոպ Մաշտոց,
Գիրն ու տառն ես Հայոց երգի:
Հայոց երգի
Անծիր հերկի
ԵՎ ծիրանի մեր այն ծառն ես,
Որ ինչքան էլ ճղակոտոր՝
Շտկվել է և բար տվել,
Ու... մեր դարդը իրար տվել...
Նաիրա- Դու մեր հաստատ Մասիս սարը՝
Վստահելի թիկունքն ես մեր,
Մեր երգերի Ծովասարը
Ու բյուրակյան ակունքն ես մեր,
Մեր արնոտված հավքի լեզուն,
Մեր կարոտած ֆիդան յարը,
Ձայնասփյու~ռը կենդանի
Ու ձայների թանգարա՛նը,-
Մեր հայկական երգարա~նը...
Վահե- Դու՝ բիբլիական մի գավազան,
Որ ուր դիպավ՝ աղբյուր հանեց.
Դու մեր կարոտ ու մեր մորմոք,
Մեր տաղի քուրմ ,
Մեր խաղի մոգ,
Մեր մշտաշունչ ու մշտարթուն,
Անլռելի զանգակատու~ն...
- Նելլի
Հ1- Նորից երգում – մորմոքում է աստվածային Կոմիտասը,
Կախարդում է ու մոգում է աստվածային Կոմիտասը...
Ամենամե՛ծ դու նահատակ, ամենահա՛յր, ամենահա~յ,
Գինու կարասն՝ ուրիշներին, մեզ հերիք է քո մի թասը: Պ. Սևակ
Հ2- Թափանցելով ժողովրդական երաժշտության խորքերը՝ Կ-ը հասկացավ, որ գեղջուկ երգն է հայ երաժշտության հիմքը: Նա մաքրեց այն օտար տար-րերից, փրկեց մոռացումից ու կործանումից շուրջ երեք հազար երգ, դը-րանք դարձնելով հայ երաժշտական արվեստի նախահիմքը:
- Մեր երաժշտական լեզվի համար Կ-ն արեց նույնը, ինչ դարեր առաջ Մաշտոցը արեց մեր խոսակցական լեզվի համար,- ասել է Պ. Սևակը:
- խումբ -Կարինե, Վազգեն -խումբ, - Վազգեն, Կարինե
-Նելլի, խումբ, Արտակ, Մելս
Հ3- Նա ստեղծեց բազմաձայն հանճարեղ մի ստեղծագործություն, որն ան-վանեց : Այն մերժվեց եկեղեցու կողմից ումնաց չտպագրված:
Հայտնի է նաև, որ գրել է դաշնամուրային 6 պար,որոնք մեզ են հասել հայտ-նի կոմիտասյան խազերի տեսքով:
Հատված --ից
Հ4- Հոգեբուժարան տեղափոխվելուց հետո, նրա ձեռագրերից շատերը ցրվե-ցին տարբեր տեղեր: Կորած էին համարվում հարյուրավոր երգեր, հոդվածներ, գիտական աշխատություններ: Հետագայում Փարիզում ստեղծ- վեց հանձնաժողովը, որն էլ հավաքում ու Հայաստան էր ուղարկում նրա փրկված ձեռագրերը:
Բեմականացում ՝
Կոմիտաս- Վահե, Մարգարիտ- Էմմա
- Նելլի
- պար Սվետլանա, Անահիտ, Էմմա , Էմմա, Լուսինե
Վերջաբան - շարան, Նելլի-երգչախումբ